Zo te sterven op het water met je vleugels van papier

Zo maar drijven na het vliegen in de wolken drijf je hier

Met je kleuren die vervagen zonder zoeken, zonder vragen,

eindelijk voor altijd rusten en de bloemen die je kuste,

Geuren die je hebt geweten alles kun je nu vergeten.

Op het water vlieg je heen en weer

Zo te sterven op het water met je vleugels van papier

Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht

Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht

Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later

ik wil nu als vlinder vliegen, op de bloemen, blaren wiegen

Maar zo hoog kan ik niet komen. Dus ik vlieg maar in mijn dromen

Altijd ben ik voor het leven op de vlucht

Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht

Om te leven, dacht ik, je zou een vlinder moeten zijn

Om te vliegen heel ver weg van alle leven alle pijn

Maar ik heb niet langer hinder van jaloers zijn op een vlinder

Als zelfs vlinders moeten sterven laat ik niet mijn vreugd bederven

Ik kan zonder vliegen leven, wat zal ik nog langer geven

Om een vlinder die verdronken is in mei

Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn